于大二上学期面向对象C++期中考试中有这么道题:一个Computer有多个USB插口,那么意味着这台电脑可以插多个鼠标,但是无论你如何拔插多少个鼠标,桌面上的鼠标一直只显示一个,且多个硬件鼠标都可以操控这个桌面上的鼠标,就这个场景进行程序设计。当时由于没有接触过设计模式当场就蒙蔽了,现在想起来较为简单。
单利模式保证内存中有且仅有一个对象,对内私有化构造函数,对外提供静态的获取对象引用的方法。
//饿汉模式 public class Mouse { private String name; private Mouse(){ System.out.println("初始化对象"); } private static final Mouse instance=new Mouse(); public static Mouse getInstance(){ return instance; } public String getName() { return name; } public void setName(String name) { this.name = name; } public static void load(){} } public class Main { public static void main(String[] args) { //Mouse mouse1=Mouse.getInstance(); //mouse1.setName("鼠标"); //Mouse mouse2=Mouse.getInstance(); //System.out.println(mous/e1.getName()+":"+mouse2.getName()); //鼠标:鼠标 Mouse.load(); } }
//懒汉模式 public class Mouse { private String name; //去掉final private static Mouse instance=null; public static Mouse getInstance(){ if(instance==null){ instance=new Mouse(); } return instance; } private Mouse(){ System.out.println("初始化对象"); } public String getName() { return name; } public void setName(String name) { this.name = name; } }
创建对象的时机不同,饿汉是加载类时就创建,用load()方法证明了,懒汉是随用随创建,这就导致了饿汉模式造成了内存浪费。但是懒汉模式在多线程的情况下,由于判空条件(if instance == null)就会导致对象的不唯一性发生
public static synchronized Mouse getInstance(){ if(instance==null){ instance=new Mouse(); } return instance; } public static Mouse getInstance(){ synchronized (Mouse.class) { if (instance == null) { instance = new Mouse(); } } return instance; }
原文:https://www.cnblogs.com/hbsdljz/p/11076700.html