public class StringBuilderTest { public static void main(String[] args) { int arr[] = {3,1,5,6,7,9,2}; String s = arryToString(arr); System.out.println(s); } public static String arryToString(int arr[]){ String str = "["; for(int i =0;i<arr.length;i++){ if(i!=arr.length-1){ str+=arr[i]+", "; //每次遍历都会产生一个新的字符串,而且每个字符串都会添加进字符串常量池 } else{ str+=arr[i]+"]"; } } return str; } public static String arryToString1(int arr[]){ StringBuilder s1 = new StringBuilder(); s1.append("["); for(int i =0;i<arr.length;i++){ if(i!=arr.length-1){ s1.append(arr[i]+", "); //每次遍历将新的字符串添加进字符串缓冲区,从始至终只在一个缓冲区中操作。 } else{ s1.append(arr[i]+"]"); } } return s1.toString(); } }
相比较于通常的字符串操作方法,StringBuilder类的操作对资源的利用效率更高。
public class StringBuilderTest {
public static void main(String[] args) {
int arr[] = {3,1,5,6,7,9,2};
String s = arryToString(arr);
System.out.println(s);
}
public static String arryToString(int arr[]){
String str = "[";
for(int i =0;i<arr.length;i++){
if(i!=arr.length-1){
str+=arr[i]+", "; //每次遍历都会产生一个新的字符串,而且每个字符串都会添加进字符串常量池
}
else{
str+=arr[i]+"]";
}
}
return str;
}
public static String arryToString1(int arr[]){
StringBuilder s1 = new StringBuilder();
s1.append("[");
for(int i =0;i<arr.length;i++){
if(i!=arr.length-1){
s1.append(arr[i]+", "); //每次遍历将新的字符串添加进字符串缓冲区,从始至终只在一个缓冲区中操作。
}
else{
s1.append(arr[i]+"]");
}
}
return s1.toString();
}
}
原文:https://www.cnblogs.com/gmangofight/p/14638545.html